“De ontmoeting tussen Rosa Bonheur en Buffalo Bill, twee vrijheidslievende wezens, veroorzaakte een kortsluiting in mijn geest.”

Ik heb altijd genoten van de schilderijen van Rosa Bonheur binnen de muren van het Musée d'Orsay. Ze zijn me vertrouwd en ik heb er lang een afstandelijke en beleefde relatie mee onderhouden. Wat mijn enthousiasme temperde, was dat ze me beperkt leken tot de weergave van onveranderlijk vee in het eeuwige Frankrijk.
Ik wist ook een beetje over Rosa Bonheurs leven, haar persoonlijkheid, haar liefdes en vriendschappen. En ik kon de link tussen de afgebeelde dieren en Rosa's lef niet leggen. Tenminste niet op een blijvende en oprechte manier. De vrouw en de kunstenaar liepen dus zij aan zij, zonder elkaars hand vast te houden.
Hoe vaak ik het ook probeerde met alle dieren in de schepping, niets hielp. Noch zijn leeuwen, noch zijn herten, noch zijn schapen, noch zijn katten raakten me echt. Alleen de blik van zijn vosje had me bijna getemd.
Maar het duurde slechts tot ik de connectie van de kunstenaar met Buffalo Bill ontdekte voordat alles in mijn hoofd op zijn plaats viel. Natacha Henry vertelt in het boek dat ze wijdde aan hun "bewonderenswaardige vriendschap" (Robert Laffont, 2019) hoe de beroemde Franse schilder en de man van het Wilde Westen die zoveel dieren decimeerde, William Cody onder zijn echte naam, elkaar in 1889 ontmoetten. Ze werden vrienden. Ze deelden hun passie voor dieren. Ze schilderde de dieren die met hem de Atlantische Oceaan waren overgestoken voor zijn Wild West Show . Ze schilderde ook zijn portret.
KortsluitingToen ik klaar was met lezen, begonnen de ossen van het oude Europa te communiceren met de bizons van de Nieuwe Wereld. Rosa Bonheurs schilderij sloeg nu een zijsprong, bevrijdde zich van de eeuwenoude geschiedenis van het juk, de schouderkraag en andere beroemdheden uit oude geschiedenisboeken. Ze kwam tevoorschijn uit de netten van de ad hoc lexicale velden waaraan haar onderwerpen leken te zijn toegewezen: die van het bucolische (ruige pastorale, landelijke, eclogue, weide, vogelzang); van het bos (open plek, hert, jacht, stroper, gebrul); van ploegen en fokken (comic, deelpachter, aarde, ploegschaar, weide, uier, ploeg, ploeg).
Je hebt nog 31,85% van dit artikel te lezen. De rest is gereserveerd voor abonnees.
Le Monde